3 | Zal ik dan toch lesbisch zijn?

Vanaf het laatste feestje dat ik samen met Mieke had gehad raakte ik steeds meer in de war. “Val ik dan toch op vrouwen?” “Zal ik misschien bi zijn?” “Ik heb toch een superleuke heterorelatie met een man waarmee ik in mijn handjes mag knijpen?” “Wil ik dan seks met een vrouw?”. Een jaar daarvoor had ik al een keer seks met een vrouw gehad. Dit was met een vrouw die al langer uit de kast was, we waren vrienden en in een dronken bui hadden we samen seks gehad. Het was in een periode dat mijn vriend en ik een break-up hadden. De seks was leuk, maar ook niet mind-blowing. Het was niet adembenemend…er vielen geen puzzelstukjes op z’n plek. En ergens was dat denk ik ook wel fijn. Ik had het toch geprobeerd? Ik had mijn best gedaan, maar lesbische seks was blijkbaar niet mijn ding. Ik kon weer in mijn veilige heterohaven terugkomen en mijn vriend en ik kwamen weer bij elkaar.

Nu met Mieke was het anders, ik begon steeds vaker aan haar te denken en wilde graag bij haar zijn. Toch duwde ik deze gedachten liever weg, we zijn gewoon vrienden! Ik besprak deze gevoelens niet met mijn vriend, waardoor er steeds meer afstand tussen ons begon te komen. Ik begon me steeds vaker aan hem te ergeren, merkte dat ik afstand begon te nemen zonder dat met hem te bespreken. Hoe meer afstand ik nam, hoe meer hij z’n best ging doen. Steeds vaker merkte ik dat ik eigenlijk helemaal geen zin meer had om hem te zoenen of seks met hem te hebben. Ik werd vaker kortaf tegen hem en begon zelf lichamelijke klachten te ontwikkelen. Ik raakte steeds verder met mezelf in de knoop, voelde me down, zonder dat de buitenwereld dit zag. Naar de buitenwereld was ik nog steeds de vrolijke Stella die altijd in was voor een grapje…

Mijn lichamelijke klachten werden steeds erger. Op de één of andere manier kreeg ik steeds ontstekingen in mijn lichaam zonder dat de oorzaak hiervan bekend was. Dit waren allemaal ontstekingen in de rechterkant van mijn lichaam. Er zijn theorieën die aangeven dat de rechterkant van het lichaam staat voor mannelijke energie en onderdrukking van gevoelens. Ik heb me hier niet heel erg in verdiept, maar gezien mijn situatie zou het zomaar kloppend kunnen zijn. De dokter kon geen oorzaak vinden. Na een reeks aan ontstekingen stelde hij voor om een onderhoudsdosis antibiotica te gaan slikken om de ontstekingen tegen te gaan. Ik was 27 en mijn lichaam gaf mij duidelijk iets aan. Werd het niet tijd om naar mijn diepere gevoel te gaan luisteren? Naar het gevoel dat al een tijdje aan mij aan het knagen was? Om nu echt te gaan onderzoeken of ik op vrouwen val?