Mag je scheiden van God als je erachter komt dat je lesbisch bent?

Erachter komen dat je op vrouwen valt is voor christelijke vrouwen extra lastig, want in veel kerken wordt homoseksualiteit nog afgekeurd en is scheiden echt not done. Ik kan mijn professionele ervaring als geaardheidscoach delen, maar die zijn niet gebaseerd op wat de Bijbel hierover zegt.

Daarom heb ik een lesbische dominee gevraagd hoe de Bijbel kijkt naar scheiden en lesbisch zijn. Hieronder lees je haar antwoord op mijn vraag of je mag scheiden wanneer je erachter komt dat je lesbisch bent.

Wat de Bijbel zegt over scheiden

Mag je scheiden van God als je er achter komt dat je op vrouwen valt? Het punt is een beetje dat deze vraag teruggaat op hoe je de Bijbel leest.

Als je de Bijbel heel letterlijk leest (zoals gebeurt in de kerk waar zij lid van is), staat er inderdaad dat scheiden niet mogelijk is. Jezus zegt namelijk als respons op de vraag van de schriftgeleerden over echtscheiding: (Mattheüs 19:6): “Wat God heeft samengebracht, mag de mens niet scheiden.”

Het gaat om de context

Alleen ik denk dat je dit veel meer in de context moet lezen en dat was namelijk dat de schriftgeleerden (die continu met Jezus in de clinch lagen) Jezus wilden betrappen op een verkeerde uitspraak en hem dan verder in de problemen brengen. In die tijd was het namelijk wel mogelijk voor mannen om een scheiding aan te vragen, maar dat was voor vrouwen niet mogelijk. Vrouwen konden dan dus makkelijk aan de kant gezet worden door mannen, in een samenleving waar ze weinig rechten hadden.

Dus als Jezus zegt dat scheiden niet mogelijk is, omdat God man en vrouw heeft samengebracht, dan is dat dus meer ook ter bescherming van vrouwen die niet ten prooi vallen aan de willekeur van mannen. Dus ik zie er een positieve intentie van Jezus in en niet een absoluut gebod dat het nooit mogelijk is om te scheiden.

De vraag anders bekijken

Ik denk zelf namelijk dat liefde het hoogste gebod is en dat God wil dat we leven overeenkomstig de weg van de liefde. En dat God wil dat mensen tot hun recht komen zoals ze gemaakt zijn in Gods veelkleurige schepping. En ik geloof dus ook dat de vraag dan niet zozeer is: mag ik wel of niet scheiden?

De vraag moet meer zijn: wat is de manier waarop God mij roept om een leven te leven dat goed is voor mij en tot zegen is voor de mensen om me heen, een leven dat leven geeft en het niet vernietigt?

Dus ik zou veel dieper willen gaan dan mag het wel of niet? En als voor een vrouw duidelijk is dat zij geen levend leven kan leven in een huwelijk met een man, omdat ze gemaakt is om een vrouw lief te hebben, dan denk ik dus dat het geen ‘zonde’ is om te scheiden. Scheiden is dan een manier om authentiek voor het aangezicht van God te leven en tot bloei te komen.

Lees ook: Moeite om je gevoel te volgen: 4 oorzaken!

Zondigheid

In de gereformeerde gemeente is identiteitsvorming sowieso wel een lastig ding, omdat alles heel sterk gedacht wordt vanuit de zondigheid en het vaak heel lastig is om meer te leven vanuit genade, redding en bevrijding

Als dominee kan ik deze vrouwen zeker wel de bevestiging geven dat wat ze willen niet zondig is. Maar aan de andere kant ook weer niet… Ik geloof dat geen enkele dominee of religieuze leider een autoriteitsfiguur moet zijn die Gods oordeel doorgeeft. Of het nu positief is in mijn geval of negatief in het geval van wat een andere dominee zegt.

Ik ben een dominee die niet al te veel namens God probeert te praten, maar de mensen juist probeert op zoek te sturen naar God zelf, om zelf die persoonlijke relatie met God te hebben en te ervaren dat God liefde is en dat er in de liefde geen angst is. En dat het dus mogelijk is om een relatie met God te hebben die zonder angst, omdat de liefde veel te groot is om nog ruimte voor angst en oordeel te laten.