Kun je niet wennen aan het woord lesbisch of lesbienne: zo zit dat!

Zit je midden in de zoektocht naar je gevoelens voor vrouwen of ben je al uit de kast en merk je dat je worstelt met het woord lesbisch of lesbienne? Dan ben je hier op de goede plek. Veel vrouwen die ik spreek herkennen dit (je bent dus niet de enige).

In mijn DM op Instagram of in mijn mail krijg ik wekelijks mails waarin vrouwen aangeven dat ze hiermee worstelen. In dit blog ga ik hier dieper op in.

Mijn ervaring met het woord is lesbienne

Een jaar nadat ik uit de kast kwam als lesbische vrouw worstelde ik ermee als mensen het woord lesbienne of lesbisch hardop benoemden. Natuurlijk was ik lesbisch, maar als iemand dit hardop tegen mij zei dan voelde dat niet fijn. Onwennig. Het gaf een naar gevoel van binnen.

Toen ik dit bij mijzelf constateerde, dacht ik: dit wil ik niet. Ik wil mij comfortabel voelen bij het woord lesbienne. Dus wat deed ik: ik pakte een post-it en schreef hierop goedemorgen prachtige lesbienne.

Deze post-it hing ik in mijn badkamer, op de WC en in de keuken zodat ik het elke dag zag.

Elke dag werd het woord ietsje normaler. Ik merkte dat het begon te veranderen in mij. Inmiddels durf ik te zeggen dat het voor mij niets meer uitmaakt. Ik ben hier voor 100% comfortabel mee.

Het is normaal

Het is normaal dat je er even aan moet wennen dat je lesbisch blijkt te zijn. Dit heeft tijd nodig. Dat je niet direct de NOS belt om heel Nederland te melden dat je op vrouwen valt, is niet vreemd.

Maar merk je na verloop van tijd dat dit niet verandert, dan helpt het om een laagje dieper te gaan zoeken.

Wat gebeurt er op de onderlaag als je moeite hebt met het woord lesbisch

Wanneer je moeite hebt met het woord lesbisch is de kans groot dat je jezelf niet accepteert.

Je worstelt met overtuigingen op de onderlaag die gaan over dat je niet mag zijn wie je bent. Wanneer ik hier met cliënten over praat zie ik dat er een oorsprong te vinden is in je jeugd. Dit kan zitten in overtuigingen die je hebt overgenomen van je ouders. Je vader of moeder was bijvoorbeeld afwijzend tegenover homo’s en lesbiennes.

Wat je dan doet, is deze overtuigingen internaliseren. Dat gebeurt niet op bewust niveau. Ondanks dat je weet dat je in de kern op vrouwen valt, keur je jezelf af omdat je op de onderlaag hier een oordeel op hebt zitten.

Niet anders willen zijn

Wat ik ook veel zie, is dat vrouwen niet anders willen zijn. Op het moment dat je uit de kast komt ben je per definitie anders dan de meeste mensen. Veel vrouwen willen dit niet. Ze willen niet opvallen, ze willen niet anders zijn. Het liefste blijven ze in een relatie met hun (of een) man.

In de praktijk blijkt dat dit raakt aan emotionele wond zoals ‘ik hoor er niet bij’. Emotionele wonden zijn diepgewortelde onbewuste overtuigingen die vaak je hele leven terugkomen. Blijk je lesbisch te zijn dan wordt deze wond continu getriggerd. Ga je niet op de onderlaag aan de slag met het doorbreken van dit patroon dan blijf je worstelen.

Jezelf accepteren: hoe doe je dat?

Jezelf accepteren kan in mijn ogen alleen als je snapt wie je bent en als je snapt waarom je doet wat je doet. Hiervoor moet je jouw eigen overlevingsmechanismen, overtuigingen en wonden leren kennen. Als je dit helder hebt, heb je in feite jouw eigen gebruiksaanwijzing. Als je weet dat je bang bent om buiten de groep te vallen kun je vanuit zachtheid kijken naar je worsteling met het lesbisch zijn.

Wat je ziet, is dat geaardheid in de kern niet over geaardheid gaat. Er gebeuren dingen op de onderlaag die gaan over wie jij in essentie bent. Tot nu toe heb je niet durven te zijn wie je in de kern bent. Dit kan allerlei oorzaken hebben.

Familiesysteem en jezelf niet durven zijn

Dit is ook de reden dat we in mijn persoonlijke trajecten kijken naar je familiesysteem. Patronen vinden hier vaak hun oorsprong. Dat kan liggen in overtuigingen die je overneemt van je ouders, maar ook in bepaald gedrag. Heb je emotioneel afwezige ouders gehad, dan is de kans groot dat je voor ze gezorgd hebt. Terwijl dit als kind niet zo hoort. Dit noemen we parentificatie, iets wat ik veel zie bij de vrouwen die ik spreek.

Conclusie

Lieve vrouw, het is logisch dat je het spannend vindt om te gaan staan voor je geaardheid. Het is ook ongelooflijk spannend. Maar het is ook een prachtig proces, waarin je steeds meer jezelf wordt. En je uiteindelijk vol trots kunt zeggen: ik ben een prachtige lesbienne of ik ben lesbisch.