5 | Ben jij lesbisch?

Twee maanden na mijn besluit dat ik op reis zou gaan zat ik in het vliegtuig onderweg naar India. Een land wat mij tegelijkertijd aantrok en afschrikte. Ik zou daar een half jaar gaan werken met straatkinderen. Eénmaal in India vond ik het ronduit verschrikkelijk. Ik zat in mijn eentje in een project met straatkinderen en ik sprak de taal van de kinderen niet. Meer dan ooit voelde ik me eenzaam en opgesloten. Na twee maanden besloot ik dat dit niet de plek was waar ik nu wilde zijn, ik wilde juist op onderzoek uitgaan en vrijheid ervaren.

Samen met een vriendinnetje dat ook daar in de buurt in een project werkte zijn we zes weken door India gaan reizen. Wauw, wat was dat heftig en prachtig tegelijkertijd. We gingen dwars door India met de trein. Doordat we de echte “India” ervaring wilde hebben, boekte we altijd de goedkoopste treintickets. Dit betekende dat we over het algemeen opgepropt zaten tussen de Indiërs, met een aantal levende kippen in het bagagerek boven ons hoofd. De reis voelde intens…te intens voor deze fase in mijn leven. Iedereen in India leek aandacht van ons te willen, iedereen staarde ons aan, wilde aan ons zitten of met ons op de foto. Ondanks de vele leuke momenten onderweg voelde ik me totaal overspoelt.

In het straatkinderen project had ik een andere vrouw ontmoet, die ook daar vrijwilligerswerk deed. Ik vond haar meer dan interessant, maar durfde daar niet aan toe te geven, waardoor er ook nooit iets tussen ons is gebeurd. Tijdens de reis had ik ook helemaal geen tijd en ruimte om over mijn lesbische gevoelens na te denken, want India overspoelde mij met al haar intensiteit. Ik voelde me overprikkeld en wilde het liefst zo snel mogelijk India verlaten. Ik zou hierna naar Nepal gaan, waar ik me terug wilde gaan trekken in de Himalaya.

Vlak voordat ik naar Nepal zou gaan raakte we aan de praat met twee Indiase jongens. “We gaan naar mijn oom die een tapijtwinkel heeft, willen jullie mee?” vroegen zij. Geen idee waarom, want waar ik normaal gesproken dit soort dingen direct afkapte, leek me dit opeens een goed idee. De jongens brachten ons achterop de scooter naar deze oom toe. Alleen de scootertocht was al een belevenis op zich. Terwijl we door het Indiase landschap scheurde vroeg ik me af waar ik nu weer aan begonnen was!

Eenmaal in de tapijtwinkel zat een man met een hele lange baard. Hij gaf aan dat we beide op een tapijt mochten gaan zitten. Wat onwennig zat ik om me heen te kijken in deze winkel, waar zijn we nou toch weer beland? De man met de baard pakte mijn hand en begon dingen over mij te vertellen. Over de band die ik met mijn familie had, hoe ik met mijn broer en zusje omging en wat voor werk ik deed. Allemaal dingen die hij niet van mij kon weten. Mijn mond viel open van verbazing; hoe kon hij dit allemaal weten?! Ik was geïntrigeerd en gespannen tegelijk, kon deze man in mijn hoofd kijken?! Hierna vroeg hij aan mij of ik even mee wilde lopen naar achter in de winkel.

Eenmaal achter in de winkel werd ik op een plastic stoeltje neergezet. Wederom pakte de man mijn hand. Hij keek mij intens aan en zei: “Ik weet dat je seks met een vrouw hebt gehad”. Direct voelde ik het schaamrood naar mijn wangen schieten. Hoe wist deze man dat? En wat zou hij daar wel niet van vinden? Hoe moest ik hierop reageren in een land waarin homoseksualiteit bij wet verboden is? Ik kon geen woord meer uitbrengen, waarop hij vervolgde “Het voelde de vorige keer misschien niet goed, maar ik weet dat seks met vrouwen goed voor je is, ga je lesbische gevoelens verder onderzoeken”. Nu was ik helemaal met stomheid geslagen, had deze man dit serieus tegen mij gezegd? Hij gaf me een ketting die ik elke dag om zou moeten laten en die me zou helpen bij het accepteren van wie ik was. Zijn laatste woorden voor mijn vertrek waren “Je bent een mooi en krachtig persoon, wordt wie je echt bent en laat je licht schijnen op de wereld”