Moeite om je gevoel te volgen: 4 oorzaken!

Geaardheidsvraagstukken gaan niet om geaardheid, maar om het kunnen voelen van je emoties en het durven om keuzes te maken met dit gevoel. Je geaardheid is dus het probleem niet, dit is slechts een symptoom. Daarom ligt de oplossing voor dit probleem ook veel dieper.

Namelijk in het uitzoeken waarom jij je emoties niet kunt voelen en waarom je vooral leeft op je verstand. Vaak ligt de oorzaak hiervan in je jeugd of jongeren jaren. Er zijn vier meest voorkomende oorzaken die ik hieronder met je door zal nemen.

Je bent gepest

Wanneer je als kind gepest bent heb je geleerd om je aan te passen. Want alleen wanneer jij je aanpaste hoorde je er (wel) bij en vonden mensen je leuk. Door pesten raak je je hele authentieke ik kwijt. Je stopt met doen wat jij leuk vindt. Je stopte met uitten waar jij voor stond. Je stopte met jezelf zijn, want je leerde al jong dat jezelf zijn afgestraft wordt. Soms in letterlijk zin, door fysiek geweld. En vaak op emotioneel niveau: je hoort er niet bij, je mag niet meedoen of je wordt getreiterd of gepest.

Je leert dus heel snel: ik kan mij beter aanpassen. Ik kan beter maar niet mijzelf zijn, mij niet zo uiten of deze kleding maar niet dragen. Ik ben alleen goed genoeg als ik net zo ben als de anderen.

Lees verder onder dit blok

Je bent opgegroeid in een streng gelovig milieu

Of je nu bij de zwaar Gereformeerde kerk, de Jehova Getuigen of een andere strenge stroming hebt gezeten: de impact is hetzelfde. Je hebt al heel jong geleerd wat goed en fout is. Wat wel mag en wat niet mag. Dat het in dit leven niet gaat om wat jij vindt, wat jij voelt of wat jij wilt, maar dat het erom gaat wat God wil (of beter gezegd de kerk). Hierdoor raak je kwijt wat jij zelf wilt en leer je te leven naar de regels die de mensen bedacht hebben.

Ook leer je dat alleen die regels goed zijn. Alles en iedereen die het anders doet wordt veroordeeld. Zij zijn niet goed, maar fout en komen in de hel. Wanneer jij zo bent opgevoed leer je vooral niet jezelf te zijn, vooral niet te voelen wat goed is voor jou. Want als je dat doet, dan doe je het niet goed en kom je in de hel. De ergst denkbare straf die je maar kunt bedenken.

Je groeide op met oordelende ouders

Deze voelde je misschien niet aankomen. Maar kinderen die opgroeien met ouders die oordelen, groeien op in een onveilig setting. Vaak zie je bij oordelende mensen dat zij aardig doen tegen de persoon in kwestie, maar zodat deze persoon weg is, zij hele lelijke dingen zeggen zoals: “Het is belachelijk dat zij zoveel werkt als moeder, te bizar voor woorden dat zij zo vaak op vakantie gaan, ze hebben vast problemen, ik snap niet dat zij altijd daar boodschappen doen, echt yuppen zijn het.”

Als kind zie je dan dat je ouders aardig doen, maar achter de rug van de ander hele lelijke dingen zeggen. Dit kan ervoor zorgen dat jij als kind, onbewust, het idee hebt: ze zeggen wel dat het oké is als ik op vrouwen val, maar achter mijn rug om zullen ze vast iets anders zeggen. Je bent bang dat ze jou ook gaan afkeuren, waardoor jij je onbewust kunt gaan aanpassen aan de standaard die zij hebben.

Dit geldt ook voor ouders die opvoeden met sarcasme. Kinderen hebben geen idee wat wel of niet waar is, waardoor je als ouder onbetrouwbaar wordt. Je bent geen veilige haven, want de ene keer is het serieus en de andere keer een grap. Dit is geen veilige setting voor een kind om zichzelf te zijn.

Je ouders waren emotioneel onbereikbaar

En er zijn nog veel meer redenen waardoor jij niet kunt voelen of geen keuzes durft te maken op basis van je gevoel. Veelal komt het doordat je ouders emotioneel niet beschikbaar waren. Ze hebben zelf nooit geleerd om te voelen of te handelen vanuit gevoel, waardoor ze het jou ook niet hebben kunnen leren. Het kan zijn dat je een broertje of zusje had waar veel zorg naar uitging, waardoor jij je bent gaan aanpassen. Waardoor jij al jong niet jezelf kon zijn. Of je kreeg al vroeg onbewust de taak om voor jezelf, je ouders of broertjes/zusjes te gaan zorgen. Bijvoorbeeld wanneer je moeder vroeg overleed of je vader aan de drank zat.

Gemeenschappelijke deler

Wat hebben al deze oorzaken gemeen? Allemaal zorgen ze ervoor dat jij verwijderd bent geraakt van wie jij in je kern bent. Je bent je authentieke ik kwijtgeraakt. Je hebt niet geleerd om jezelf te zijn, om je gevoel te voelen en je te uitten, want dat was gevaarlijk. Gevaarlijk omdat je er dan niet bij hoorde, in de hel kwam of je ouders niet meer van je hielden.

Je hebt geen idee meer wie je bent, wat je wilt en wat je voelt. En het goede nieuws is dat je dit helemaal weer opnieuw mag gaan ontdekken. Wie ben ik, wat vind ik leuk, waar wordt ik blij van en vooral: wat voelt goed voor mij.

Jij kunt ook weer leren voelen

Als je eraan toe bent ga ik je leren om weer te voelen. Je gaat eerst ontrafelen waarom jij het zo moeilijk vindt om jezelf te zijn. Je moet ‘de waarom’ snappen, voordat jij weer een stap kunt maken naar het voelen. En vanuit het snappen ga je stap voor stap je gevoel herkennen. Tot je op het punt komt dat je je gevoel herkent en durft te gaan vertrouwen op dit gevoel. Je gaat voelen wat goed voor jou is en stapje bij beetje komt de authentieke jij weer helemaal tevoorschijn.