5 | Steeds meer afkeer van het mannenlijf

Ondanks dat ik ontzettend ontevreden was over mijn leven ging ik maar door en door. Met twee kleine kinderen, een eigen bedrijf en een man met een drukke baan had ik het gevoel niet meer terug te kunnen. Waar naartoe wist ik niet, maar dat ik niet tevreden was met mijn leven was heel duidelijk. Het was begin 2015, in die tijd kwam ik bij een homeopaat terecht voor de kinderen. Voor het eerst in mijn leven trof ik een gesprekspartner waarvan ik het gevoel had dat ze mij begreep, dat ze oprecht en zonder oordeel naar mij luisterde.

“Ik mocht niet anders zijn dacht ik”

En dat was nieuw voor mij. Ik vertrouwde eigenlijk niemand, nou ja niet als het er echt op aan kwam. Ik wist zeker dat iedereen altijd wel aardig deed maar dat ze achter mijn rug om iets anders zeiden of dachten. Dit gedrag zag ik namelijk ook in mijn omgeving. Aardig doen als iemand er is, maar zodra hij/zij weg is heel wat anders zeggen over haar als persoon of haar keuzes. Ik ging ervan uit dat ze dat dan ook over mij zouden doen. Ik groeide op in een omgeving waarin veel geoordeeld werd. Alles en iedereen die anders was dan de standaard was niet goed, raar of gek. Hierdoor leerde ik dat anders zijn niet goed was, ik mocht niet anders zijn dacht ik.

De oordeelloosheid van Els*, mijn homeopaat, was dan ook echt nieuw voor mij. Hierdoor wist zij mijn vertrouwen te winnen, het vertrouwen in de oprechtheid van de mens, die ik al zo lang daarvoor verloren was. Ik vertelde Els op een gegeven moment dat ik zowel op mannen als vrouwen viel, maar er na Anna nooit meer iets mee gedaan had. Ze hoorde het zonder oordeel aan, en dat was het. Geen mening, geen oordeel, niets. In de maanden die volgenden ging het steeds slechter met mij.

Mijn omgeving merkte er niets van, buitenshuis was ik de vrolijkheid zelve. Maar binnenshuis was het oorlog, in mijzelf, met mijzelf en met mijn man. Ik raakte steeds somberder en verweet mijn man van alles. Hij was de oorzaak van mijn probleem, hij hielp niet genoeg met de kinderen, hij deed zijn best niet, hij gaf mij niet wat ik nodig had. En de somberheid veranderde in depressieve gevoelens, het leven niet meer aan kunnen, er niet meer willen zijn.

“De somberheid veranderde in depressieve gevoelens, het leven niet meer aan kunnen, er niet meer willen zijn”

Maar het waren niet alleen maar dalen op dat moment. Want ondanks mijn enorme somberheid en ontevredenheid boekte ik goede resultaten met mijn bedrijf. Dat gaf mij elke keer weer een flinke boost. Elke vrije minuut, en vaak tot diep in de nacht, werkte ik om maar niet te hoeven nadenken over mijn leven, en de herkomst van mijn onvrede. Els hield een goede vinger aan de pols, zij was de enige die wist hoe ik mij echt voelde. Samen groeven we door mijn diepe lagen heen en op een dag in februari 2017 zei ze: “Val je niet gewoon op vrouwen?”.

“Ik merkte dat ik steeds meer afkeer kreeg van het mannenlijf”

In diezelfde week had ik informatie opgevraagd over een tantra cursus voor mijn man en mij. Intimiteit was ver te zoeken en ik merkte dat ik steeds meer afkeer kreeg van het mannenlijf. Eerst begon de beharing mij tegen te staan. Daarna voelde ik steeds meer weerstand bij aanraking. Ik wilde niet meer knuffelen of zoenen. Het voelde gewoon niet goed, totdat ik op een dag een paniekaanval kreeg tijdens de seks. Het voelde zo raar, omdat ik mijn reactie simpelweg niet kon plaatsen.

Mijn man deed ontzettend zijn best maar, het afsluiten en de afkeer werden steeds groter. Zo ook voor zijn geslachtsdeel. Nog nooit eerder heb ik een afkeer voor piemels gehad. Niet dat ik altijd een mega grote fan ben geweest, maar een afkeer dat kende ik niet. Ik had kort daarvoor op tv wat gezien over tantra en dat leek mij een goede manier om toch aan onze relatie te werken zonder dat er daadwerkelijk de focus op de piemel zou liggen.

Zenuwachtig belde ik op en ik kreeg Helene aan de telefoon. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was vertelde ze mij alle ins en outs over de cursus. De volgende dag mailde ik haar met een datumvoorstel en de situatie waar we op dat moment in zaten. Ik kreeg vrij snel een verrassende mail van haar terug, ze schreef : “Helder verhaal. Een vraag, val je wel op mannen of eigenlijk meer op vrouwen?”

*I.v.m. privacy zijn de namen van sommige betrokkenen gefingeerd.
Taalfoutje gezien? Mail het mij alsjeblieft!